Ο πιο πολυσυζητημένος αθλητής με αναπηρία και ο πιο προβεβλημένος από τα MME τον τελευταίο καιρό, είναι ο 22χρονος νοτιοαφρικανός Oscar Pistorius, γνωστός και ως blade runner (τίτλος ταινίας επιστημονικής φαντασίας, αλλά στην περίπτωσή του έχει να κάνει με τις λεπίδες ή «δρεπάνια» (blades) που φορά για να τρέξει), επίσης γνωστός και ως «The fastest man on no legs». Έχει υποστεί ακρωτηριασμό και στα δυο πόδια εξαιτίας μιας εκ γενετής αναπηρίας. Γεννήθηκε χωρίς το οστό τής περόνης και στα δύο πόδια. Δεν θα μπορούσε ποτέ να σταθεί στα πόδια του και αναγκαστικά υποβλήθηκε σε διπλό ακρωτηριασμό, σε ηλικία 11 μηνών.
Η προηγούμενη φορά που κάποιος αθλητής με αναπηρία είχε εξίσου προβληθεί παγκοσμίως, ήταν η περίπτωση μιας αμερικανίδας αθλήτριας, της Aimee Mullins, αποκαλούμενης και Cheetah Lady. Και η Aimee είχε την ίδια ακριβώς αναπηρία. Ίσως είναι τα διπλά πρόσθετα μέλη και τα εξωγήινα «δρεπάνια» που χρησιμοποιούν στο τρέξιμο που τους δίνουν μια εξωτική, εξωπραγματική όψη, που εξιτάρει και προκαλεί το ενδιαφέρον των media. Και φυσικά το δέος που προκαλούν, όντας πιο κοντά από κάθε άλλον άνθρωπο με αναπηρία, στον «βιονικό άνθρωπο» των ταινιών επιστημονικής φαντασίας.
Στον αθλητισμό τα αγωνίσματα δρόμων είναι αρκετά δύσκολα για όσους τρέχουν με δύο πρόσθετα κάτω άκρα και οι συμμετέχοντες ελάχιστοι, γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια αγωνίζονται στην ίδια κατηγορία με όσους έχουν ακρωτηριασμό στο ένα πόδι (κάτω απ’ το γόνατο πάντα). Ενώ δηλαδή η δικιά τους κατηγορία είναι η Τ43, αγωνίζονται στην Τ44.
Ο Oscar βρέθηκε πρόσφατα στο επίκεντρο της αθλητικής ενημέρωσης, επειδή διεκδίκησε την επίσημη συμμετοχή του σε αγώνες μη αναπήρων.* Η IAAF, με βάση τις εργομετρικές έρευνες που πραγματοποίησε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Oscar ευνοείται από τα τεχνητά μέλη που χρησιμοποιεί για να τρέχει έναντι των υπολοίπων αθλητών και του απαγόρευσε τη συμμετοχή. Η απόφαση ήταν αντικειμενική και στηριγμένη σε επιστημονικά ντοκουμέντα και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την IAAF. Θα συνεχίσουν βέβαια να τον προσκαλούν να συμμετέχει σε αγώνες μη αναπήρων, εκτός όμως συναγωνισμού. Οι μόνοι αθλητές που επιτρέπεται να συμμετέχουν κανονικά και σε αγώνες μη αναπήρων, είναι οι αθλητές των κατηγοριών Τ12 (χωρίς συνοδό) και Τ13, που έχουν προβλήματα όρασης. Αφενός κανείς δεν μπορεί να τους καταλογίσει πλεονέκτημα επειδή δεν βλέπουν καλά, αφετέρου μπορούν να ακολουθούν τους κανονισμούς της IAAF.
Επανέρχομαι τώρα στο πλεονέκτημα του Oscar. Eίναι βέβαιο ότι έχει πλεονέκτημα και έναντι των συναθλητών του με μονό ακρωτηριασμό που αγωνίζονται μαζί του, αφού τρέχει στη δική τους κατηγορία χωρίς point system. Έχει πλεονέκτημα κυρίως στα 200 και 400 μέτρα. Στα 100 μέτρα, το όποιο πλεονέκτημά του μετριάζεται από το μειoνέκτημά του στην εκκίνηση (χωρίς τη φυσική λειτουργία έστω ενός ποδιού δεν πετυχαίνεται γρήγορα η μέγιστη επιτάχυνση). Απ’ όσο ξέρω, η IPC δεν εξέτασε ποτέ αυτό το ενδεχόμενο, θεωρώντας ότι κάποιος με διπλό ακρωτηριασμό, de facto δυσκολεύεται περισσότερο στο τρέξιμο από κάποιον με μονό ακρωτηριασμό. Παραβλέπει όμως το γεγονός ότι ο αθλητής αυτός, όπως και η Aimee Mullins, περπάτησε μόνο με πρόσθετα μέλη και βίωσε το τρέξιμο μόνο με πρόσθετα μέλη. Είναι ο φυσικός τρόπος τρεξίματός του, είναι χωρίς υπερβολή ... η φύση του. Ο βαθμός εξοικείωσης και αυτοματισμού της διαδικασίας τρεξίματος με πρόσθετα μέλη στην περίπτωση του Oscar είναι σχεδόν ο ίδιος με κάποιου χωρίς ακρωτηριασμούς που τρέχει με τα δικά του πόδια. Γι’ αυτό και ποτέ του δεν θεώρησε τον εαυτό του ανάπηρο και αντιδρά έντονα κάθε φορά που κάποιος τον εντάσσει στους ανθρώπους με αναπηρία.
Βέβαια, σε θέματα classification και point system, η IPC έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα να αντιμετωπίσει, πριν ασχοληθεί με το συγκεκριμένο ζήτημα.
Το βέβαιο είναι ότι ο Oscar Pistorius θα είναι ο star των Παραολυμπιακών αγώνων για άλλη μια φορά.
H 32χρονη σήμερα Aimee κατέχει ακόμη το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος, από το 1996, για την κατηγορία T43.
Oι επιδόσεις του Oscar είναι: 10.91 στα 100m, 21.58 στα 200m και 49.16 στα 400m.
Η προηγούμενη φορά που κάποιος αθλητής με αναπηρία είχε εξίσου προβληθεί παγκοσμίως, ήταν η περίπτωση μιας αμερικανίδας αθλήτριας, της Aimee Mullins, αποκαλούμενης και Cheetah Lady. Και η Aimee είχε την ίδια ακριβώς αναπηρία. Ίσως είναι τα διπλά πρόσθετα μέλη και τα εξωγήινα «δρεπάνια» που χρησιμοποιούν στο τρέξιμο που τους δίνουν μια εξωτική, εξωπραγματική όψη, που εξιτάρει και προκαλεί το ενδιαφέρον των media. Και φυσικά το δέος που προκαλούν, όντας πιο κοντά από κάθε άλλον άνθρωπο με αναπηρία, στον «βιονικό άνθρωπο» των ταινιών επιστημονικής φαντασίας.
Στον αθλητισμό τα αγωνίσματα δρόμων είναι αρκετά δύσκολα για όσους τρέχουν με δύο πρόσθετα κάτω άκρα και οι συμμετέχοντες ελάχιστοι, γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια αγωνίζονται στην ίδια κατηγορία με όσους έχουν ακρωτηριασμό στο ένα πόδι (κάτω απ’ το γόνατο πάντα). Ενώ δηλαδή η δικιά τους κατηγορία είναι η Τ43, αγωνίζονται στην Τ44.
Ο Oscar βρέθηκε πρόσφατα στο επίκεντρο της αθλητικής ενημέρωσης, επειδή διεκδίκησε την επίσημη συμμετοχή του σε αγώνες μη αναπήρων.* Η IAAF, με βάση τις εργομετρικές έρευνες που πραγματοποίησε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Oscar ευνοείται από τα τεχνητά μέλη που χρησιμοποιεί για να τρέχει έναντι των υπολοίπων αθλητών και του απαγόρευσε τη συμμετοχή. Η απόφαση ήταν αντικειμενική και στηριγμένη σε επιστημονικά ντοκουμέντα και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την IAAF. Θα συνεχίσουν βέβαια να τον προσκαλούν να συμμετέχει σε αγώνες μη αναπήρων, εκτός όμως συναγωνισμού. Οι μόνοι αθλητές που επιτρέπεται να συμμετέχουν κανονικά και σε αγώνες μη αναπήρων, είναι οι αθλητές των κατηγοριών Τ12 (χωρίς συνοδό) και Τ13, που έχουν προβλήματα όρασης. Αφενός κανείς δεν μπορεί να τους καταλογίσει πλεονέκτημα επειδή δεν βλέπουν καλά, αφετέρου μπορούν να ακολουθούν τους κανονισμούς της IAAF.
Επανέρχομαι τώρα στο πλεονέκτημα του Oscar. Eίναι βέβαιο ότι έχει πλεονέκτημα και έναντι των συναθλητών του με μονό ακρωτηριασμό που αγωνίζονται μαζί του, αφού τρέχει στη δική τους κατηγορία χωρίς point system. Έχει πλεονέκτημα κυρίως στα 200 και 400 μέτρα. Στα 100 μέτρα, το όποιο πλεονέκτημά του μετριάζεται από το μειoνέκτημά του στην εκκίνηση (χωρίς τη φυσική λειτουργία έστω ενός ποδιού δεν πετυχαίνεται γρήγορα η μέγιστη επιτάχυνση). Απ’ όσο ξέρω, η IPC δεν εξέτασε ποτέ αυτό το ενδεχόμενο, θεωρώντας ότι κάποιος με διπλό ακρωτηριασμό, de facto δυσκολεύεται περισσότερο στο τρέξιμο από κάποιον με μονό ακρωτηριασμό. Παραβλέπει όμως το γεγονός ότι ο αθλητής αυτός, όπως και η Aimee Mullins, περπάτησε μόνο με πρόσθετα μέλη και βίωσε το τρέξιμο μόνο με πρόσθετα μέλη. Είναι ο φυσικός τρόπος τρεξίματός του, είναι χωρίς υπερβολή ... η φύση του. Ο βαθμός εξοικείωσης και αυτοματισμού της διαδικασίας τρεξίματος με πρόσθετα μέλη στην περίπτωση του Oscar είναι σχεδόν ο ίδιος με κάποιου χωρίς ακρωτηριασμούς που τρέχει με τα δικά του πόδια. Γι’ αυτό και ποτέ του δεν θεώρησε τον εαυτό του ανάπηρο και αντιδρά έντονα κάθε φορά που κάποιος τον εντάσσει στους ανθρώπους με αναπηρία.
Βέβαια, σε θέματα classification και point system, η IPC έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα να αντιμετωπίσει, πριν ασχοληθεί με το συγκεκριμένο ζήτημα.
Το βέβαιο είναι ότι ο Oscar Pistorius θα είναι ο star των Παραολυμπιακών αγώνων για άλλη μια φορά.
H 32χρονη σήμερα Aimee κατέχει ακόμη το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος, από το 1996, για την κατηγορία T43.
Oι επιδόσεις του Oscar είναι: 10.91 στα 100m, 21.58 στα 200m και 49.16 στα 400m.
Και οι τρεις επιδόσεις του αποτελούν και παγκόσμια ρεκόρ της κατηγορίας Τ44. Η αίτησή του προς την IAAF είχε σκοπό να κατοχυρώσει τη συμμετοχή του σε αγώνες, ώστε στο μέλλον να διεκδικήσει μια θέση στην ομάδα των 4x400 της Ν.Αφρικής, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
O Oscar υπέβαλε έφεση κατά της απόφασης της IAAF, η οποία θα εκδικαστεί από το CAS (Court of Arbitration for Sport) το Μάιο του 2008.
* (Αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο όρος «αγώνες αρτιμελών αθλητών» θα ήταν ακριβής αφού ο Oscar έχει ακρωτηριασμούς, αποφεύγω να τον χρησιμοποιώ γενικά γιατί αθλητής με αναπηρία δεν είναι μόνο ο ακρωτηριασμένος αθλητής, ώστε να αντιπαραβάλλεται με τον αρτιμελή αθλητή. Μέχρι επινόησης πιο δόκιμου όρου με τον οποίο εμείς του χώρου του αθλητισμού των ΑμεΑ θα αναφερόμαστε στους αθλητές χωρίς αναπηρία, αντί για το «αρτιμελείς» αθλητές, θεωρώ ορθότερο το «μη ανάπηροι» αθλητές).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου